jak ja się cieszę z Waszych komentarzy pod ostatnim postem!!!
Dziękuję :*
Bardzo się cieszę, że mój pomysł się Wam spodobał i oto następny post z serii podróżniczej.
Chciałabym dziś pokazać jedno z moich ukochanych miejsc, do którego zawsze będę wracać z sentymentem.
Jest to niewielkie miasto w samym środku Włoch, malowniczo położone na otoczonym lasami i bajkowymi polami wzgórzu, na które dostajemy się jadąc wąskimi, serpentynowymi uliczkami.
O jakim mieście mówię?
Może ktoś z Was o nim słyszał?
Otóż, mowa o stolicy Umbrii, Perugii.
Zdarzyło mi się tu być dwukrotnie i, wierzcie mi, za każdym razem byłam zachwycona.
Otóż, Perugia, mimo że jest najważniejszym miastem regionu, zachowuje spokojny i intymny klimat nieco zapomnianego włoskiego miasteczka, omijanego przez tłumy turystów, którzy tradycyjnie szturmują Toskanię lub "robią tzw. jazdę obowiązkową", czyli Wenecję-Florencję-Rzym.
Oczywiście, nie przeczę, że miasta te warto zobaczyć, jednak - i weźcie sobie do serca tę radę - NIE W WAKACJE!!!
Mówię to w pełni mojego doświadczenia podróżniczego - miasta te są oblegane zawsze, jednak to, co dzieje się w czasie letniej przerwy od pracy, przechodzi wszelkie pojęcie - wówczas zupełnie nie jesteśmy w stanie poczuć atmosfery Włoch, której oczekiwalibyśmy mając w pamięci choćby cudowne "Rzymskie wakacje", film, który szczerze uwielbiam i który sprawił, że na moją pierwszą podróż do Rzymu czekałam z zapartym tchem.
Ale, ale....jak zwykle się zapędziłam, a dziś zupełnie nie o tym.
Dziś o romantycznych widokach z mojego ukochanego miasta nocą, czyli właśnie z Perugii - to tu właśnie najczęściej zdarzyło mi się wybierać na wieczorne przechadzki - ze wzgórza ciągnął się bowiem bajkowy widok na rozświetlone milionem świateł miasto.
Swego czasu byłam tam cały miesiąc i mieszkałam w cudownym mieszkanku w średniowiecznym domku na starym mieście, kilka kroków od głównego placu, przy którym znajduje się Fontana Magiorre, katedra oraz Palazzo dei Priori - na schodkach tych ostatnich przesiadują tak za dnia, jak i w nocy zarówno miejscowi, jak i turyści, którzy dotarli do tego nieco sennego miasteczka, które nocą ożywa w rytm muzyki i budzi swe kubki smakowe dla pysznego włoskiego jedzenia i kieliszka czerwonego wina.
Znajdziemy tu i romantyczne restauracje z widokiem na malownicze doliny i nocne życie w centrum przy Corso Vanucci, a także i coś na studencką kieszeń.
Swoją drogą życie studenckie kwitnie tu właśnie na głównym placu - wieczorem na schodach wokół fontanny trudno znaleźć miejsce.
Wcale nie trzeba mieć bowiem kieszeni wypchanej euro, żeby przyjemnie spędzić czas w tym mieście. Wystarczy poszukać samodzielnego mieszkania zamiast decydować się na hotel. I podróżować włoską koleją - pociągi regionalne są tanie i szczerze mówiąc dużo lepiej się prezentują niż nasze inter city, rzadko kiedy zdarzają się też opóźnienia.
Co innego strajki... ale to już inna bajka, na zupełnie inny post. ;)
Rozpisałam się....
A miało być tylko kilka zdjęć, może troszkę romantycznych, bo w końcu Walentynki w tle :)
Miłego dnia Wam więc życzę.
I Walentynek przez okrągły rok nie tylko od święta :):):)
Buziaki :):):)
Magda
